Καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε σε ένα καινούριο κείμενο!Σε
ένα κείμενο εντελώς πιο φιλοσοφημένο από τα άλλα!
Πριν ξεκινήσουμε θα πρότεινα να βάλετε ένα ποτήρι κρασί ή μια μπύρα και το τραγούδι αυτό να σιγοπαίζει στο youtube:
Πάμε να ξεκινήσουμε λοιπόν!
Μέχρι τώρα μιλάγαμε για την γη
και τα προβλήματα που υπάρχουν μέσα σε αυτήν,για κοινωνικά και άλλου είδους
θέματα που βασανίζουν εμάς και τους συνανθρώπους μας.Όμως τώρα ήρθε η ώρα να
μιλήσουμε και για τον ουρανό!
Γη και Ουρανός!Οι δύο δυνάμεις που έχουν συνενωθεί για να
δημιουργήσουν τον κόσμο,τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε εμείς σήμερα.Έχουν συνενωθεί όχι μόνο
κυριολεκτικά,αλλά ως προς όλα τα επίπεδα.Η μία κουράζει με τα δυσεπίλυτα και
αιώνια προβλήματα της και στέλνει τους ανθρώπους της στον ουρανό.Να ζήσουν δεν
μπορούν ακόμη, αλλά μπορούν να τον κοιτάξουν και να αγναντεύσουν την ατελείωτη
επιφάνεια του.Και όταν και από αυτόν κουραστούν τότε και πάλι ήρθε ή ώρα να
προσγειωθούν στην πραγματικότητα και να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές τους έγνοιες για το σπίτι,την οικογένεια,την σχολή και την εργασία.
Κοιτώντας τον ουρανό ο καθένας μας αισθάνεται διαφορετικά.Όπως όταν κοιτάμε την θάλασσα νιώθουμε μια ενδόμυχη κάθαρση και αισθανόμαστε να καθαρίζει τόσο το σώμα,όσο το μυαλό και η ψυχή μας κάτι παρόμοιο συμβαίνει και όταν κοιτάμε τον ουρανό.Νιώθουμε να μας πλημμυρίζει το μεγαλείο της απεραντοσύνης αυτού του κόσμου.Έχουμε την αίσθηση ότι δεν είμαστε αυτοί που είμαστε,ο Κώστας,ο Γιάννης,η Κατερίνα που μένουμε στα Εξάρχεια ή στον Πειραιά.Αντίθετα.Ανήκουμε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμάς,σε ένα σύμπαν που ξεπερνάει τα στεγανά ενός δύσκολου κόσμου.Σε ένα σύμπαν που θα έρθει η ώρα που θα μας πάρει μαζί του και θα μας προστατεύσει από κάθε πόνο,αμφιβολία,άγχος,δάκρυα,φόβο.Αιωρείται από πάνω μας καθημερινά σαν να θέλει να μας το θυμίζει αυτό συνέχεια και στην αιωνιότητα.Μα τις νύχτες είναι που έρχεται στα όνειρα μας να μην μας αφήνει να κοιμηθούμε και εμείς μην έχοντας άλλη επιλογή πηγαίνουμε στο ψυγείο ,παίρνουμε μια μπύρα και έπειτα βγαίνουμε στο μπαλκόνι.Βλέπουμε τον νυχτερινό ουρανό που αν και άδειος από αστέρια λόγω του καυσαερίου είναι εκεί,άγρυπνος φρουρός της ζωής μας και των δυσκολιών που βιώνουμε και συμβολίζει την ελπίδα ότι όλα αυτά που περάσαμε και περνάμε δεν έγιναν μάταια,αλλά θα ανταμειφθούμε από κάποιον.Απο ποιον; Δεν το ξέρουμε ακόμα και ίσως περάσουν και πολλά πολλά χρόνια για να μάθουμε,αλλά ατενίζοντας τον ουρανό τα βράδια κάντε μια σιωπηλή εικόνα ότι περιμένετε και ελπίζετε.Και ίσως αυτό έρθει να σας βρει στα όνειρα σας και σας δώσει ότι χρειάζεται.Ελπίδα;Αγάπη;Νοερή αγκαλιά;Αυτό το ξέρετε μόνο εσείς και κρατήστε το και για τον εαυτό σας!
Κοιτάξατε τον ουρανό;Αν δεν το κάνατε ακόμα αναρωτηθείτε γιατί!Είναι γιατί φοβάστε ότι θα δείτε το σύμπαν μέσα από τα δικά μου μάτια;Είναι γιατί έχετε σταματήσει να ελπίζετε;Ξαναξεκινήστε!Και για να ξεκινήσετε πρέπει πρωτίστως να σκεφτείτε!Για αυτό έχει πεθάνει η ελπίδα σήμερα.Γιατί χωρίς σκέψη πεθαίνει το μυαλό και μετά πώς να ελπίσεις,νιώσεις,αισθανθείς,αγαπήσεις,συγκινηθείς,φοβηθείς,δημιουργήσεις;
Αν έχεις χρόνο διάβασε και τα κείμενα με παρόμοιο περιεχόμενο που υπάρχουν στην σελίδα μου
Σας ευχαριστώ που είστε εδώ!
Περιμένω τα σχόλια σας είτε εδώ είτε στο instagram(faki_kovaiaki_)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου