''Θέλω να μείνω σπίτι,να μην βγω''/''Αισθάνομαι μόνος''/''Κανείς δεν με καταλαβαίνει''/''Τίποτα δεν έχει πλέον σημασία''/''Φοβάμαι''/''Όλα είναι μαύρα''/''Τίποτα δεν έχει νόημα''/''Δεν θέλω να φάω,να κοιμηθώ,να ζήσω''.
Σκέψεις που αγγίζουν τους περισσότερους από εμάς.Φράσεις που φτάνουν ως τα μύχια της ψυχής μας.Οι περισσότεροι γνωρίζουν άτομα που έχουν έρθει κοντά στην κατάθλιψη ή στην ακραία κορύφωση της,τις τάσεις αυτοκτονίας ή χαρακώματος.Είναι η μάστιγα της εποχής μας.Ο συνολικός αριθμός των ατόμων με κατάθλιψη ξεπερνά τα 300 εκατομμύρια παγκοσμίως,κάτι που ισοδυναμεί με το 4,4% του πληθυσμού και στην Ελλάδα αγγίζει το 4,7%,ποσοστό που έχει αυξηθεί σημαντικά σε σύγκριση με το 2009(2,6%).
Οι άνθρωποι που άτομα του οικογενειακού ή κοινωνικού τους περιβάλλοντος βιώνουν συμπτώματα κατάθλιψης ή μελαγχολίας ψάχνουν να βρουν τα δικά τους λάθη·λάθη στην ανατροφή των παιδιών τους,λάθη που έκαναν ως φίλοι και δεν προστάτεψαν τον φίλο ή τον συμφοιτητή τους,λάθη ως αδέρφια,λάθη ως άνθρωποι. Όμως τελικά τα συναισθήματα μας δεν έχουν να κάνουν πάντα με το περιβάλλον,αλλά σχετίζονται και με εμάς τους ίδιους.Πως νιώθουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό,τι σκεφτόμαστε όταν αντικρίζουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη.Συχνά ακούμε ''Έφηβος αυτοκτόνησε''και σκεφτόμαστε ''Μα πραγματικά τι μπορεί να του έλειπε;Η οικογένεια του ήταν μια χαρά.Γιατί;''Ξέρετε κάτι;Προσωπικά δεν νομίζω ότι αυτό το ερώτημα θα απαντηθεί ποτέ και σε κανέναν.Κανείς δεν ξέρει τι αλήθεια κρύβεται μέσα στα άδυτα της ψυχοσύνθεσης μας.Πόσες και πόσες σκέψεις μας κρατάνε δέσμιους και δεν θα μαθευτούν ποτέ ούτε καν στον ίδιο μας τον εαυτό παρά μόνο σε μια στιγμή αληθινής περισυλλογής.Και ξαφνικά ανακαλύπτεις όλα αυτά που δεν παραδεχόσουν.Καταλαβαίνεις γιατί δεν είσαι ευτυχισμένος.Σκέφτεσαι όλα αυτά τα ψεύτικα χαμόγελα που κατά καιρούς έχεις μοιράσει παντού και κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί πόσος κόπος και πόσος πόνος έχει χρειαστεί.Πόση δύναμη απαιτείται για να ανοίξεις το στόμα και να χαμογελάσεις αντί να κλαψεις,να γελάσεις αντί να βουρκώσεις,να κάνεις πλάκα με τους άλλους ενώ ο δίδυμος σου κρυφός εαυτός σου βγάζει την γλώσσα κοροιδευτικά σαν να σου λέει ''Πόσο θα παίξεις αυτό το θέατρο ακόμη;''
Και αυτή είναι στην πραγματικότητα η αλήθεια.Η μοναξιά δεν έχει ηλικία.Η θλίψη δεν έχει φύλο.Το αίσθημα αδυναμίας και ανημποριάς μπορεί να υπάρξει στην ψυχή του καθενός.Άνθρωποι είμαστε.Και ως άνθρωποι έχουμε αδύναμες στιγμές.Στιγμές που θέλουμε να κρυφτούμε μέσα στο σπίτι μας.Δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τον έξω κόσμο.Γιατί εκεί έξω ο κόσμος είναι σκληρός και έτοιμος να γελάσει με κάθε λάθος σου,να σε κοροιδεψει για όλα οσα εσυ ο ιδιος κατηγορείς τον εαυτό σου.Να σου προσαψει δειλια,ασχήμια,εσωστρέφεια.Και πολλές φορές δεν έχει σημασία αν όλα αυτά ευσταθούν.Ο κόσμος είναι μια μάζα.Δυστυχώς.Ο κοινωνικός,αυτός που μιλάει είναι και αυτός που ακούγεται.Και τελικά πιστεύεις και εσύ ο ίδιος όλα αυτά που σου προσάπτουν.Τελικά δεν βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη.Μα έναν άλλο ανασφαλή άνθρωπο,που δέχεται αγόγγυστα τον εκφοβισμό της κοινωνίας μόνο και μόνο γιατί είναι διαφορετικός και γιατί η εμφάνιση και η προσωπικότητα του δεν συμβδίζει με μια κοινωνία ψηλών και αδύνατων ανθρώπων που είναι εξωστρεφείς και ομιλητικοί.Και εκείνη είναι η στιγμή που κάνεις το λάθος βήμα.Αντί να πάρεις τηλέφωνο για βοήθεια έναν φίλο σου,την κολλητή σου ή τον κολλητό σου και να του/της πεις ''Μπορείς να έρθεις εδώ να με κάνεις μια αγκαλιά;'' ή ''σε χρειάζομαι''εσύ πας στην κουζίνα και επιλέγεις να χαρακωθείς γιατί κάπου πρέπει να ξεσπάσεις.Κάποιυ πρέπει να εκτονώσεις όλο αυτό τον πόνο που νιώθεις.Πρέπει να φωνάξεις.Να κλάψεις.Μα αυτά δεν μπορείς να τα κάνεις,έτσι δεν είναι;Γιατί τότε θα σε ακούσουν και θα σε καταλάβουν·γονείς,φίλοι,αδέρφια,δάσκαλοι.Άνθρωποι που εσύ θέλεις να κρατήσεις έξω από τον κόσμο της κατάθλιψης σου.Δεν μπορούν να σε καταλάβουν.Έτσι πιστεύεις.Και το πιστεύεις ακόμα πιο πολύ όταν βάζεις στα χέρια σου τα βραχιόλια ή τα λαστιχάκια μαλλιών για να κρύψεις τα σημάδια.Μα αυτοίούτε τότε καταλαβαίνουν.Και εσύ εύχεσαι να μην καταλάβουν.Γιατί θα πρέπει να τους εξηγήσεοις τον λόγο που νιώθεις όπως νιώθεις.Μα δεν υπάρχει απάντηση.Δεν ξέρεις ούτε εσύ ο ίδιος.
Μα αν μάθεις,αν ψάξεις και ανακαλύψεις τις ρίζες του προβλήματος τότε είναι που θα βοηθήσεις τον εαυτό σου.Μα δεν γίνεται αυτό ούτε με το μαχαίρι,ούτε με το ξυράφι,ούτε με τα χάπια ούτε με τίποτα από αυτα.Ξέρεις πως γίνεται;Σκέψου.Σκέψου και νιώσε.Αγκάλιασε τον εαυτό σου.Κατάλαβε την αλήθεια του.Δες γιατί αισθάνεσαι μόνος,ενώ στην πραγματικότητα δεν είσαι.Εκατομμύρια άλλοι περνάνε το ίδιο με σένα.Και αισθάνονται και αυτοί μόνοι.Κάνε κάτι για να ξεκολλήσεις.Στηνν ανάγκη φώναξε..Πες σε κάποιον τι αισθάνεσαι.Τι σκέφτεσαι.Διάβασε ένα βιβλ΄λιο για να ξεχαστείς.Περπάτησε στην παραλία.Άλλαξε τα ενδιαφέροντα σου.Δες ποιοι σε αγαπάνε.Ποιους αγαπάς.Κάνε μια λίστα με όσα θες να ζήσεις.Αυτοί είναι και οι λόγοι που θες να υπάρξεις σε αυτό τον κόσμο.Και αν δεις ότι δεν μπορείς να βοηθηθείς τότε υπάρχουν και άλλες λύσεις.
- Γραμμή Βοήθειας για την Κατάθλιψη(1034)
- Κέντρα Ψυχικής Υγείας
- Ψυχολόγοι-Ψυχίατροι
Ακολουθούν ορισμένα βίντεο που κάποιοι νέοι αντικρίζουν κατάματα το πρόβλημα τους και μιλάνε για αυτό:
- https://www.youtube.com/watch?v=aqu4ezLQEUA
- https://www.youtube.com/watch?time_continue=73&v=ez179mM5sbI
- https://www.youtube.com/watch?v=IDPDEKtd2yM
- https://www.youtube.com/watch?v=XCxHsgKY03I
ΜΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ!!!!
Ευχαριστώ που διαβάσατε αυτό το κείμενο!
Ακολουθήστε με και στο instagram account μου: faki_kovaiaki_
Περιμένω τα σχόλια σας ❤❤❤
Νομίζω ότι αυτό το άρθρο πρέπει να διαβαστεί απ'όλους, μικρούς και μεγάλους, άντρες και γυναίκες. Πόσο δίκιο έχεις σε ό,τι έχεις γράψει. Πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν ο καθένας απο'μας εξωτερίκευε τα συναισθήματά του και έβγαζε από μέσα του όλα αυτά που προσπαθεί να κρύψει. Πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν όλοι μας πετούσαμε το προσωπείο που φοράμε και λέγαμε ανοιχτά όλα αυτά που θέλουμε να πούμε!!!! Νομίζω ότι το αντίδοτο είναι αυτό! Να φωνάξεις, να ξεσπάσεις, να κοιτάξεις τον εαυτό σου και τον κόσμο κατάματα και να πεις "εγώ αυτός ειμαι". Σοφία χίλια μπράβο για τα άρθρα σου. Τα διαβάζω όλα και κάθε φορά περιμένω το επόμενο. Μπορείς να αγγίξεις θέματα όπως είναι η έκτρωση , ο ρατσισμός, η θρησκεία, τα μεταφυσικά φαινόμενα, η σχέση με διαφορά ηλικίας, το διαζύγιο και οι συνέπειες του ανάμεσα στην οικογένεια, η πορνεία και άλλα τέτοια θέματα που βασανίζουν όχι μόνο πολλές οικογένειες αλλά ολόκληρη την κοινωνία .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω παρα πολυ! Χαιρομαι ππυ σου αρεσουν τοσο πολυ τα αρθρα μου και που θεωρεις οτι αγγιζω την ανθρωπινη ψυχοσυνθεση με ακριβεια! Σε ευχαριστω για τις προτασεις σου! Ελπιζω να σου αρεσουν και τα υπολοιπα αρθρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή